تاریخچه خط و زبان انگلیسی

تاریخچه خط و زبان انگلیسی

تاریخ زبان انگلیسی و تاریخچه الفبای انگلیسی سیری جذاب و خواندنی دارد. در واقع هر یک از ۲۶ حروفی که در زبان انگلیسی وجود دارند، دارای داستان و روایتی خاص هستند. شاید از نظر افرادی که انگلیسی زبان نیستند این زبان، زبانی دشوار به نظر بیاید. ولی با این وجود توانسته است گستردگی و محبوبیت زیادی در جهان به دست آورد.

زبان و الفبای انگلیسی که امروزه می‌شناسیم در واقع حاصل تغییراتی است که در طول. سال‌های طولانی و توسط محققان و دانشمندان بر این زبان اعمال شده است. به همین دلیل می‌توان گفت سیر تاریخ زبان انگلیسی، از ابتدا تا کنون روندی جالب داشته است. در این مطلب قرار است درباره تاریخچه خط انگلیسی و این زبان فراگیر در دنیا، بیشتر بدانیم. حداقل از آنجایی که کلاسهای آنلاین و آفلاین زبان انگلیسی پرطرفدارترین کلاسهای آموزش زبان خارجی هستند، پربیراه نیست تا کمی بیشتر درباره این زبان بدانیم.

 

درباره تاریخ زبان انگلیسی و حروف الفبای لاتین چقدر می‌دانید؟

تاریخچه زبان انگلیسی در اصل به زمانی می‌رسد که برای اولین بار امپراتوری روم به بریتانیا رسید. و همراه با خود زبان لاتین را که امروزه به شکل انگلیسی کنونی درآمده است، با خود به همراه آورد. در آن برهه از تاریخ، بریتانیا تحت سلطه قبیله‌ای ژرمنی بود که از الفبایی با عنوان الفبای رونی استفاده می‌کردند. اما با ورود رومی‌ها و پیدا شدن سر و کله زبان لاتین، سیر تاریخ زبان انگلیسی یا در واقع تاریخچه حروف الفبای انگلیسی نیز آغاز شد.

تاریخچه خط و زبان انگلیسی

زبان انگلیسی قدیم یا کهن

ترکیب شدن زبان رونی با الفبای لاتین رومی‌ها، پایه و اساس الفبای کنونی انگلیسی است. در آن زمان حروفی مانند w یا صداهایی مانند th به این شکل در زبان انگلیسی وجود نداشت. در حالی که در الفبای. رونی wynn صدای w و thorn صدای th داشت و این حروف کم‌کم به الفبای لاتین اضافه شدند. سپس حروف j  و u نیز جای خود را در این میان باز کردند و الفبای لاتین از ۲۲ حرف به ۲۶ حرف افزایش یافت.

البته تاریخ زبان انگلیسی این‌طور نشان می‌دهد که هر چند لاتین در آن زمان به ۲۶ حرف رسید ولی حروفی ترکیبی مانند æ و œ و یا نمادهایی مانند & نیز جزئی از الفبا بودند. پس الفبای ۲۶ حرفی لاتین در آن زمان با الفبای ۲۶ حرفی امروز متفاوت بوده است. خوب است بدانید انگلیسی کهن، زبانی با پیچیدگی‌های دستوری بسیار بود و در عین حال گنجینه لغات چندان پرباری نداشت.

 

زبان انگلیسی میانی

در این بخش از تاریخ الفبای انگلیسی نوبت به حمله نورمن‌ها می‌رسد. نورمن‌ها در واقع قبیله‌ای قدیمی هستند که جزئی از فرانسه محسوب می‌شدند. در این دوره جوانان بریتانیایی اغلب از زبان انگلیسی قدیمی یا کهن در نوشتار خود استفاده. می‌کردند و اشراف، دانشمندان و روحانیون عموماً الفبای نورمن یا الفبای لاتین را بکار می‌بردند. اما تاریخ زبان انگلیسی در این نقطه نیز دچار تحول شد و با گذشت حدود دو قرن که نورمن‌ها بر. بریتانیا سیطره داشتند، زبان انگلیسی قدیمی دوباره به محبوبیت رسید. البته چند حرف از آن حذف شده بود و به همین علت به انگلیسی میانی معروف گشت. از آن‌جایی که زبان اصلی نورمن‌ها فرانسوی بود، در این دوره کلمات فرانسوی زیادی وارد زبان انگلیسی شد.

 

انگلیسی مدرن

در قرن ۱۵، صنعت چاپ برای اولین بار، توسط شخصی به نام ویلیام کاکستون به بریتانیای کبیر معرفی شد. با ورود صنعت چاپ الفبای انگلیسی شکل استانداری به خود گرفت. حرف u به عنوان یک مصوت و حرف v به عنوان صامت، به صورت جداگانه به الفبا اضافه شدند، زیرا پیش از این به صورت جایگزین یکدیگر نیز به کار می‌رفتند. حرف j نیز به شکل کنونی دوباره به حروف اضافه شد و در نهایت اولین دیکشنری انگلیسی به نام Table Alphabeticall نوشته شد. تاریخ زبان انگلیسی یا همان خط انگلیسی در این نقطه به شکلی کنونی‌اش رسید.

امروزه زبان انگلیسی در بسیاری از کشورها و نه فقط انگلستان، به عنوان زبان مادری شناخته می‌شود، از جمله استرالیا، نیوزلند، آمریکا، کانادا، نیجریه و … در برخی از کشورها نیز عنوان زبان دوم را دارد، از جمله بحرین، هند، قطر، سودان، پاکستان و … به همین دلیل است که آشنایی با زبان انگلیسی و یا حتی داشتن مهارت تخصصی در زمینه ترجمه حرفه‌ای انگلیسی، در ایران و سایر کشورهای جهان اهمیت بسیاری دارد.

شاید بعد از انگلیسی بیشترین نیاز کنونی ما آشنایی با تدریس زبان آلمانی باشد. پس مقاله های فوناتیم را دنبال کنید تا در این زمینه ها بروز بمانید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مشاوره رایگان